Gerçek Aşk!

Kalbimin hiç tanımadığı duyguları yeni yeni hissetmeye başladığı dönemlerdi

Çevremde bir sürü erkek ve kız arkadaşlarım vardı, ama bir gariplik vardı

Mutlu değildim sanki aradığım başka bir şeydi. Her akşam eve gelir odama çekilir ağlardım

Noluyordu bana anlayamıyordum. Bir gün yine arkadaşlarla beraberdim.

Beraber derken nasıl bir beraberlik, onlar bir araya toplanır gülüp eğlenirken

Bense bir kenara çekilip içimdeki fırtınaları dinliyordum her zaman ki gibi

Artık arkadaşlarımda alışmıştı bu duruma, yanıma gelip oturduğunu hiç fark etmemiştim

Taaki çok derinden gelen bir SELAM sesini duyana kadar, selam dedim bende

Neden yalnız oturuyorsun dedi, bilmiyorum dedim, seni kimse anlamıyor,

Hatta kendin bile kendini anlamıyorsun değil mi dedi, Evet dedim..

Bende bu yüzden yanına geldim zaten dedi. Bende aynı durumdayım,

Seni arkadaşlarından ayrı derin düşüncelere dalmış görünce, işte benim gibi biri daha dedim

Ve ilk defa onun yüzüne baktım, o anda kalbim durdu sanki donup kalmıştım

Ne zaman ayrıldık eve nasıl geldim bilmiyorum, o gün sürekli onu düşündüm

Sanki aradığım şey buydu hissedebiliyordum bunu.

O günden sonra her gün buluşmaya başladık, evleri iki mahalle kadar uzaktaydı

Bizim mahallede akrabaları vardı, ilk tanıştığımız gün onlara gelmişler

Böylece aylar geçti, artık ailelerimizde biliyordu

Ya ben onlara gidiyordum yâda onlar bize geliyordu, yani her günümüzü birlikte geçiriyorduk

Ama ikimizin de anlayamadığı bir şey vardı, birbirimizi çok seviyorduk

Görmeden yapamıyorduk, arkadaşlık değildi bu, çünkü diğer arkadaşlarımızı da seviyorduk

Bu çok farklı bir şeydi, kimseye de soramıyorduk, biz bile bilmiyorduk ne olduğu

Bu çok yoğun duyguların etkisiyle bazen mutluluktan bulutlara kadar çıkıyorduk

Bazen de o küçücük kalplerimize sığdıramadığımız ve bir türlü anlamadığımız

Hisler dünyasında sebepsiz yere ağlıyor gözyaşlarımızı bir birimize hediye ediyorduk

Belki size saçma gelecek ama birbirimizi ilk gördüğümüz günü anlatmıştım

Ondan sonraki ilk buluşmamızda biraz konuştuktan sonra bir ara göz göze gelmiştik

Ve daha ne olduğunu anlamadan sebepsiz yere ikimizde ağlamaya başlamıştık

Hem de ne ağlama sanki hiç bitmeyecek gibiydi gözyaşlarımız

İşte o günden sonra bir daha bir birimizin yüzüne uzun süre bakamadık

Hatta çoğu zaman sırtımız birbirimize dönük oturduk, bir gören olsa bize gülerdi herhalde

Belki size saçma gelecek ama birbirimizi ilk gördüğümüz günü anlatmıştım

Ondan sonraki ilk buluşmamızda biraz konuştuktan sonra bir ara göz göze gelmiştik

Ve daha ne olduğunu anlamadan sebepsiz yere ikimizde ağlamaya başlamıştık

Hem de ne ağlama sanki hiç bitmeyecek gibiydi gözyaşlarımız

İşte o günden sonra bir daha bir birimizin yüzüne uzun süre bakamadık

Hatta çoğu zaman sırtımız birbirimize dönük oturduk, bir gören olsa bize gülerdi herhalde

Ama elimizde değildi ki bakamıyorduk işte, ama ne olursa olsun çok mutluyduk

Artık ne güneşin doğuşunun, ne çiçeğin kokusunun, nede kuşlarının aşk şarkılarının farkındaydık

Biz birbirimizde kaybolmuştuk, taki bizim evin zili uzun uzun çalana kadar kapıyı annem açtı

Gelen onun teyzesinin kızıydı, anneme bir şeyler söyledi annemde hemen babamla konuşup

Banada sen evden ayrılma biz hemen geliyoruz diyerek hemen aceleyle çıktılar

Bende hemen arkalarından çıktım, hava kararmıştı beni görmesinler diye onları uzaktan takip ettim

Biraz gittikten sonra bizim biraz evin ilerisinde bir market vardı ordada bir kalabalık gördüm

Oraya gidiyorlardı biraz daha yaklaşınca babam koşmaya başladı, yerde yatan biri vardı

Bende biraz daha yaklaştım babam yerde yatan kişiyi kucağına almıştı birkaç adım daha yaklaştım

Ve kalbime binlerce ok birden saplandı sanki yerde yatan benim meleğimdi oda beni gördü

Eliyle bana gelme diye işaret yaptı ve bana bir şeyler söylemek için azgını açtığında

Azgından kan boşaldığını gördüm,yanına gittim..
O güzel başına babamın kucağından kendi kucağıma aldım, hafifçe gülümsedi
İki hafta doğum gününde o almıştı ve birden başını karanlıkta benim seçemediğim kazanın

Olduğu yere çevirip tüh yaa dedi, ne demek istediğini anlamamıştım

Başını tekrar çevirdiğinde ölmüştü. Ondan sonrasını hatırlamıyorum, gözümü evde açtım

Orada bayılmışım beni doktora götürmüşler sakinleştirici flan yapmışlar

Uzun süre baygın halde yatmışım, kendime gelir gelmez ağlamaya başladım

Kimse müdahale etmedi, doktor ağlarsa müdahale etmeyin demiş

Tekrar kendimden geçene kadar ağlamışım, ondan sonraki günlerde gözyaşım hiç dinmedi

Aradan iki ay flan geçmişti bir gün anneme onlara gitmek istediğimi söyledim

Annem önce kabul etmedi ama yalvarmalarıma dayanamayıp bir şartla kabul etti

Gideriz ama orada ağlayıp annesini üzmeyeceğine söz verirsen dedi

Bende söz verdim ve gittik

Bir süre oturduk ama ben kendimi zor tutuyordum ağlamamak için

Bak oğlum dedi annesi birbirinizi ne kadar çok sevdiğinizi hepimiz biliyoruz

Ne kadar üzüldüğünü de biliyorum ama senden bir ricam var dedi

Kızım son nefesini senin kucağında vermiş bana son anları anlatmanı istiyorum dedi

Şaşırdım, nasıl anlatabilirdim ki anneme baktım boynunu büktü

Bende onu üzmeyecek şekilde anlattım ama bir ara karanlığa bakıp tüh yaa dediğini

Anlamadığımı söyleyince annesi bana sarılıp öyle bir ağlamaya başladı ki

Bende zaten zor tutuyordum kendimi, ikimizde uzun süre ağladık

Biraz sakinleştikten sonra

Artık bu dünyada yaşamam için hiçbir sebebin kalmadığı şeyi anlattı

O gün annesi evlerinde benim çok sevdiği bir yemeği yapmış

Anne demiş Ayhan bu yemeği çok sever. Bizim yiyeceğimiz kadarını ver

Ben Ayhanlara gidip onunla beraber yiyeceğim demiş annesi yalnız göndermemek için

Yakınlarında oturan teyzesinin kızıyla bize göndermiş yolda giderken teyzesinin kızı

Sen biraz bekle bende marketten içecek bir şeyler alıyım demiş

Kaldırımda beklerken bir araba vurup kaçmış, bize yakın oldukları için

Teyzesinin kızı hemen bize haber vermeye gelmiş o akşam

Ve o karanlığa bakıp tüh yaa dedi şeyde, bana getirdiği yemeklerin dökülmüş olmasına

Üzüldüğü içinmiş. Son anlarını yaşayan birisinin canından daha çok bana getirdiği

Yemeklerin dökülmüş olmasına üzülecek kadar seven bir kalp var mıdır şu lanet dünyada?

Başkasını sevebilir miyim artık? Âşık olabilir miyim başkasına?

Tahammül edebilir miyim artık saçma sapan şeylerin adını aşk koymalarına?

Bizim yaşadıklarımızı bilmesekte gerçek aşktı bunu şimdi biliyorum ama o bilmiyor..

Bir gün birbirimize söz vermiştik hangimiz önce ölürsek diğerimizi cennetin kapısında bekleyecekti

Şimdi bende bilmeden yaşadığımız o tarif edilmez duygunun gerçek aşk olduğunu

O aşkı sonsuza kadar yaşayacağımız cennetin kapısında beni bekleyen meleğime anlatmak için,

Gelmesi için her gün yalvarıp dua ettim beni ona kavuşturacak kişiyi bekliyorum AZRAİLİ

O öldükten sonra

Bu gün hafta sonu aşkımla buluşacağız en güzel elbiselerimi giymeliyim.

Hangi gömleğimi giysem acaba? Yanakları kıpkırmızı gibi olanı mı?

Yoksa gözleri gibi kapkara olanı mı?

Ya da kazanın olduğu gün kanıyla üzerine çiçekler yaptığı gömleği mi?

Ne kazası ne kanı yaa nerden çıktı şimdi offf

Ben en iyisi son buluşmamızda başını omzuma o kokan gömleği giyeyim evet evet bu daha iyi

anne ben çıkıyorum.

onamı?

-tabiî ki anne yaa, her hafta sonu kimle buluşurum ben? İyide neden ağlıyorsun ki?

Şimdi gidip annesinden de izin almalıyım.